Butterfly - magiczny peeling do stóp

Od razu uprzedzam, że nie mam najmniejszego pojęcia, czy producent rzeczywiście nazywa się Butterfly - to po prostu jedyne słowo, jakie umiem przeczytać na opakowaniu, przyjęłam więc na własny użytek, że jest to nazwa firmy.

O magicznym peelingu do stóp przeczytałam po raz pierwszy na blogu Azjatycki Cukier i strasznie się napaliłam, lubię takie ciekawostki. Na eBayu znalazłam wtedy tylko ten Butterfly, kliknęłam i niecierpliwie czekałam na przesyłkę z Tajwanu. Zapłaciłam ok. 39 PLN.

Uwaga: nie wolno używać w ciąży i na skaleczoną skórę!

W kartoniku upstrzonym egzotycznymi krzaczkami mieści się tajemniczy srebrzysty woreczek. Zero instrukcji w języku angielskim, na szczęście sprzedawca wszystko napisał na swojej aukcji. Woreczek rozcinamy...

I mamy produkt właściwy. Stopy trzeba umyć, osuszyć, foliowe "skarpetki" wypełnione tajemniczym płynem (roztwór kwasów, tyle wiem...) rozciąć w oznaczonym miejscu, nałożyć na stopy i zakleić dołączoną czerwoną naklejką. Spędzamy w tym kolejne dwie godziny - można chodzić, ale przypomina to chodzenie w kałuży i jest mało komfortowe. Następnie "skarpetki" zdejmujemy i wyrzucamy, znów myjemy stopy, osuszamy i smarujemy kremem nawilżającym.

Przez pierwsze dni nie dzieje się nic. Ja miałam odczucie "dziwnej" skóry stóp, była "nie moja" i dziwnie chrzęściła w czasie zginania stóp :D

Na aukcji zalecono po czterech dniach od zabiegu wymoczyć stopy, zastosowałam się do tej rady i kolejnego dnia naskórek zaczął się oddzielać. Największy efekt był w miejscach najbardziej zgrubiałych - u mnie na piętach i w tej środkowej części tuż pod palcami.

Teraz pokażę zdjęcia, więc resztę wpisu ukrywam - jeśli ktoś nie chce na to patrzeć, niech nie wchodzi dalej; a ciekawi działania peelingu i ci, dla których naturalia non sunt turpia, mogą śmiało kliknąć "czytaj więcej".

Z wrodzoną sobie lekkomyślnością (by nie napisać "bezmyślnością") przeprowadziłam zabieg 10 czerwca, czyli w momencie, gdy zaczynały się ciepłe dni, przygrzewało słońce i generalnie należało się szykować do noszenia odkrytych butów. 22 czerwca moje stopy wyglądały tak:

Nie wolno próbować oddzierać łuszczących się kawałków, ja te najbardziej odstające stopniowo wycinałam nożyczkami. Co ciekawe, niezgrubiałe części były najbardziej odporne na działanie kwasów i zaczęły się złuszczać dużo, dużo później. Wyglądało to mniej więcej tak - zdjęcie z 10 lipca:

Przyznaję, że na tym etapie zaczęłam podskubywać i oddzierać suchy naskórek. Nie mogłam już się powstrzymać, minął miesiąc, a ja wciąż miałam stopy absolutnie nie do pokazania.

Resztki suchulców zniknęły tak mniej więcej po 6 tygodniach od zabiegu. Oczywiście największy błąd popełniłam decydując się na akcję w czerwcu - niewiele wtedy myślałam, chciałam jak najszybciej przetestować kosmetyk :). Poza tym kupując pod koniec lipca drugie opakowanie (dla znajomej z pracy) u tego samego sprzedawcy zauważyłam, że dodał on do opisu kolejne zalecenia, których wcześniej nie było, więc nie mogłam się do nich zastosować:

- kiedy zacznie się proces złuszczania, trzeba moczyć stopy co wieczór w ciepłej wodzie (najlepiej z dodatkiem octu)

- i żeby nie nakładać kremów nawilżających.

Podsumowując - nie żałuję, że spróbowałam, to było ciekawe doświadczenie. Żałuję, że zrobiłam to latem w dodatku nie wiedząc, że moczenie w wodzie z octem przyśpiesza proces, a nawilżanie kremem - opóźnia.

W tej chwili myślę, że wolę iść do kosmetyczki i wydać więcej pieniędzy, ale mieć wypielęgnowane stopy w  ok. godzinę. Nie wykluczam jednak, że kiedyś jeszcze skuszę się na "magiczny peeling" - tym razem może z firmy Tony Moly?